Herkesin harcı değil tabi... Sıradan bir günde sıradan bir oyuncakçıya laf olsun diye girdikten sonra, büyük ölçülerde bir pembe Pantere sarılıp oyuncakçıdan çıkarken de ''Hadi Allah'a emanet ol'' diyerek 2 reyon ötedeki arkadaşını gülme krizine sokup şaşkın gözlerle onu seyretmesine aldırmamak.
Freudiye ''büyük üstad''
-Ne var ? çok sevimli ve sıcak bir yapısı vardı! diyerek uzaklaşır.
Aynı gün içinde tuturulan türkülerin içerikleri, okunan şiirlerin değiştirilerek günün gelişen şekline uyarlanması (ki bunu yazamıyorum çok ağır olabilir okuyucu kitlesi için: ) , otobüsün geçtiğini farkedip '' durdurun onu! '' diye duraktaki insanlara SOS vermek. Tabi bunu yaparken yine gülme krizine giren ve koşamayıp zor dakikalar yaşayan mazlum gence aldırmamak, bindiğin otobüste dikiz aynasından senin canhıraş koşuşunu izleyip, yüzünde kocaman bir gülümseme oluşan şöför beye nezaketen ''teşekkür ederim'' demek.32 dişinin de akabinde otobüsteki diğer yolculara MERHABA! demesi.
İşçi olup zor hayatı seçmeye karar verdim işte bu yüzden. Fırınlara iş başvurusu yapmaya başladım. Kurabiye yapıp ya da belki benzer fiili hareketlerle Eylül'e posta koymak istiyorum.
PASTANE HAYALİNE RAMAK KALSA : )
2 yorum:
canım kedigilim beni konu yaptığın için yazına çok ama çok teşekkür ederim
çok güzel bi gündü
ve çok güzel ifade etmişsin
okurken çok güldüm
çok saol:)
çok
ço
ç
...
hep sen gül diye yazdım canım, gerçekler güldürmekle kalmadı aslında :)
Yorum Gönder