24 Haziran 2010 Perşembe

Genişledikçe içinde kaybolunan kişilik.

Kişilik genişlemesi diye bir şey var mıdır? ''Kişiliğim potluk yapmaya başladı'' dese biri mesela , bir kaşımızı kaldırıp ''nasıl?'' bakışı atmaz mıyız karşı tarafa. Ben olsam şaşırmış gibi bakmazdım. Çünkü var öyle birşey. Adı kişiden kişiye değişebilir ama geçerliliği tecrübeyle sabitlenmiştir.

Misal; aynı olaylara eskiden verdiğiniz tepkileri artık vermiyorsanız...Sizi eskiden deli gibi rahatsız eden şeylere burun kıvırıp elinizin tersiyle itiyorsanız....millet deli gibi dedikodu yaparken '' acaba bana mı ilginç gelmiyor'' demeye başladıysanız, çeşitli haberler sizin gözünüzde klasikler mertebesine eriştiyse. O makamdan bir türlü inmiyorsa...Söz konusu sizin ''vay be imkansız birşey '' diye atfettiğiniz olaylar, durumlar, kişiler, zamanlar artık ''tesadüf'' olarak kayıt altına alınıyorsa. Evlilik arifesindeki çiftlerin'' bu yüzük olmalııı, burada evlenilmeliii, bu insanlar gelmeliiii, o renk değil bu renk olmalıııı!'' gibi tavırlarını abartılı bulup, çocuk yapanlara da akıl erdiremiyorsanız. Rakamlara takılmıyorsanız, güneş gözlüğü kullanan ve onu hiç çıkartmayan insanlarla iletişim kurmaya çalışırken an gelip o gözlüğü çıkarıp ''böyle daha iyi'' diyerek sözünüze kaldığınız yerden devam etme eğilimi (aman!) geliveriyorsa. O da değil; bir araba gelip çarpabilir an gelip, o yüzden ''ıdı vıdılarla öldürmeyin anınızı, tadını çıkarınnn! '' diyorsanız bir yandan da
...

Ve bunun gibilerini ve bunun çok daha fazlasını...
Ya bu karakterinizde kısa süreli rehavet oluştuğunun ya da artık değme terzilerin derdinize derman olamayacağının işaretidir.

O kişilik pot pot devam eder artık uzunca bir süre, hatta düzeltilmeye çalışırken de teğelli teğelli...
Ta ki an gelip de ''cillop dikiş makinası'' ile karşılaşıncaya kadar. O zaman köşe bucak kaçmanın tam zamanıdır, ya da teslim olmanın !